NVIS antenlerde amaç dike yakın(90 derece) açıyla yayın yapmak ve yakın mesafe ile hf haberleşmesini gerçekleştirmektir. Yer dalgasının bitip, gök dalgası ile haberleşmenin başladığı mesafe arasındaki ölü bölge başka türlüde aşılamaz. Profosyonel anlamda yıllarca 100 w HF/SSB telsizleri ile yakın sayılabilecek (20-50 km) mesafelerde tatminkar ne ses, nede data haberleşmesi yapabildim. Yere yakın kurulmuş dipoller nisbeten daha tatminkar olurdu. Yıllar sonra NVIS kavramını ve dalga paternini öğrenince anladım yere yakın olmanın ne demek olduğunu. Ama yine de tam çözüm değildi. En kolay olanı bu mesafede 6 metre bandını kullanmaktan geçiyordu.
Tamamen tesadüf eseri 1990 yılı içinde 48 küsür Mhz'de ve 30w, yerden 12 metre yüksekte isotropik bir antenle ÇORLU-ERZURUM arasında Orman Bakanlığı unsurları ile görüşünce tiril tiril titrediğimi hatırlıyorum. 2 yıl nasıl mümkün olduğunu düşündüm. Ankara'da ANTRAK'ta okuduğum QST dergisi yetişti imdadıma. O zaman öğrendim 6 m nin sihirli bant olduğunu.
90 derecelik açıyla uzaya gönderilen rf 1 kez bile dünyaya dönmez. Delip geçer...
Bilal amca "İyonosfer ve gök dalgası " adında yeni bir başlık açarsa bazı meraklı konuları paylaşabilirim. Kritik açı, Kritik frekans, LUF,MUF,FOT, İyonosferin düzeli-düzensiz değişmeleri vs.vs.
Hoşçakalın...
TA9NC/ Çanakkale