KKTC ne 4 defa gittim, ilk gittiğimde epey dolaştım ve kafamdaki sorulara yanıtlar aradım. Gözlemim şu oldu; 40 yaş ve üzerindeki vatandaşlarımız geçmişlerini unutmamışlar, hala acı anıları yüreklerinde taşıyorlar ama gençler tüm olanlardan neredeyse bi haber. Işıklar içinde uyusun benim gözümde son Türk büyüğü olan Rauf Denktaş'ın tek büyük hatası eğitim müfredatını barış adına biraz "gölgeleyerek" düzenlenmesine müdahale etmemesi olmuş. Güney Kıbrıs yönetiminde hala okullarda Türk düşmanlığını açıkça körükleyen bir tarih eğitimi varken KKTC de gençlere tarih yeterince açık ve net olarak aktarılmamış. Bunun en acı örneğine şöyle şahit oldum.
Barbarlık müzesini ziyaret etmek için adres soruyordum, gençlerin hiçbiri yerini tarif edemedi, sonra 40 yaş üzeri vatandaşlara sorunca yerini kolayca buldum. Sonradan Annan planı oylaması öncesi adaya sahada gönüllü olarak çalışmak üzere gittiğimde genç insanlarla tekrar Barbarlık müzesi hakkında tartışmalarım oldu. Bana "siz olayı yanlış biliyorsunuz, o Binbaşı kendi ailesini kendisi katletti, bizimkilerde bunu propaganda malzemesi haline getirdiler" dediler.
Hani çoğu adaya gidenimiz derler ya, "aman bırakın şu Kıbrıslıları, onlar bizi sevmiyor. Neden onlara para gönderiyoruz falan filan". İşin aslı onlardan değil bizim ülkemizin maalesef yanlış politikalarından dolayı bu hale gelmiş. Çalışmalarım esnasında şunu çok iyi anladım ki, harekattan sonra kalıcı ve nüfuslu bir toplum kurma adına o an hiç etraflıca düşünülmeden gaziler başta olmak üzere adadan toprak dağıtılmış, insanların eğitim ve kültür düzeylerine bakılmaksızın tabiri caizse bir aşılama yapılmış. Kötü bir Almanya'ya göç örneği hafızalarda taptaze dururken, aynı yanlış bir kez daha yapılıp KKTC ye "vasıfsız" insanlar yerleştirilmiş. Gazilerimizi küçümsemek adına yazmıyorum bunları, haşa haddime değil ve ben bu yaşımda orada hayatını hiçe saymış erinden en yüksek rütbelisine hakaret edecek bir alçak değilim ve olmayacağım da...
Söylemek istediğim şu; oraya yerleştirecek insanlarımızın içinde kaliteli eğitimciler, tarihçiler, sosyologlar, doktorlar, memurlar vs olmalıydı ki yeniden yaratılacak bir toplumun temelleri sağlam olsun.
Bu konuda yazacak çok şeyim var aslında ama ilgisi olan var olmayan var, gönlüm isterdi ki KKTC konusunda her düşünceden insanla artıları ve eksileriyle bu konuda yüz yüze sohbet etmek.
Sağlıcakla kalınız.