türkiye'nin en büyük şehrinin, daha doğrusu türkiye nüfusunun 4'te 1'lik kısmının yaşadığı bir şehrin şubesi kapanma kararı alıyorsa şapkamızı önümüze alıp düşünmemiz gerek.
bahsi geçen yer ufak bir ilçede olsa, olmadı, insanlar sevemedi, ilgisini çekmedi derdik ama söz konusu şube türkiye'nin en büyük şehrindeyse tüm amatör camianın bunu ciddi biçimde sorgulaması gerek, bunda hepimizin payı var bana göre.
çünkü bu karara varmak inanıyorum ki çok uzun müteâlâlar neticesinde çıkmıştır.
hayırlı olsun diyemeyeceğim çünkü bu süreçte üzülen ve küsenler kesinlikle olmuştur.
bu camia toplumumuzdaki en köklü sosyal oluşumlardan biri.
insanların modernleşen dünyada giderek bireysel iletişimlerini sanallaştırdığı bir halde bu haber beni ciddi manada üzmüş ve kendimi suçlu hissettirmiştir.
tekirdağlıyım.
10 senedir istanbul'dayım, 10sene önce amatör olduğumda daha 18 yaşındaydım ve sınava girdiğim sene benden küçük amatör telsizci yoktu camiada...
çok şey öğrendim büyüklerimden... çok şey paylaştık.
ama ben bu 10 senede istanbul'da okudum, çalışmaya başladım ve 1 kere bile istanbul şubesinin yerine gidemedim. olmadı, zaman uymadı falan.
ama etkinliklerine katılmaya çalıştım. itfaiyede beraber eğitim aldık, bir iki tatbikatta bulundum o kadar.
lakin bu yeterli değildi benim için. eminim birçoğumuz için de böyle olmuştur.
bizler bu uğraşı bireysel olarak yapıyor olsak ta farkında olmadan paylaşım süreci bizim kendi gelişimimiz için en etkili unsur olmuştur.
paylaştıkça öğrenecek ve gelişeceğizdir.
ama bu karar gösteriyor ki bizler paylaşmayı bırakmışız bu koca şehrin büyüklüğünde, daha bencil olmuşuz trafikte, ekmek kuyruğunda vs...
kendi süreçlerimizin içinde kendi ellerimizle yükseltmemiz gereken bir oluşumun sürekliliğini sağlayamaz olmuşuz.
burada kast ettiğim şeyler bizim için geçerli, şubeyi yöneten ya da kapatanlar için değil, onlar ellerinden geleni yapmışlardır buna inancım sonsuz.
"birlik ve berberliğe ihtiyacımız olan şu günlerde" diye bir laf vardır ya, hah işte bu lafın en doğru yeri burası...
amatör camia olarak, türk toplumu olarak birlik ve beraberliğe cidden ihtiyacımız var. bizler afet zamanlarında ailemizi bırakıp adeta koşarcasına gidiyoruz yardım etmeye ya, hah işte şimdi bunu kendimiz için yapmamız gerek.
hep eleştiriyoruz hep eleştiriyoruz gördüğümüz olumsuz şeyleri, cemiyetin/şubelerin yönetimlerine karşı...
peki neden eleştirirken biz bunu böyle yapalım var mısınız diye öncü olamıyoruz, rekabeti daha iyiye taşımak için yapmıyoruz?
camiamızdaki olumsuzlukları kendimiz temizlemiyoruz?
birbirimizi suçlamadan, süreçleri kişiselleştirmeden, daha iyisi için çabalamıyoruz?
ben bunu yapabilecek güçte olduğumuza inanıyorum.
saygılarımla.
İbrahim ÖCEL
adresine e-posta gönderebilirsiniz.